Miała dwoje dzieci, syna i córkę. Jej mąż zmarł przedwcześnie, a ona poślubiła innego mężczyznę. Drugi mąż miał syna, którego nazywała „pasierbem”. Jej dzieci dorosły, założyły własne rodziny i wyjechały w różne części kraju. Kilka lat później jej drugi mąż zmarł, a ona została sama. Jej pasierb również mieszkał daleko.
Pewnego dnia najstarszy syn przyszedł do kobiety i powiedział: – „Mamo, sprzedaj swój dom i zamieszkaj ze mną”. Kobieta zgodziła się, sprzedała dom za bardzo dobrą cenę i przeprowadziła się, pocieszając w ten sposób swoje wnuki. Pewnego wieczoru synowa zauważyła, że teściowa nic nie je. Powiedziała o tym mężowi, który zapytał matkę.
-„Mamo, jesteś chora?” – Nie, synu, jestem po prostu smutna. -Co się stało? Cóż, jechałam do ciebie pociągiem, zasnęłam, a mój sąsiad ukradł wszystkie pieniądze, które dostałam na dom i uciekł. -Wszystko? Wszystko! Z czego będziesz żyć?
Kobieta nie mogła tego znieść, spakowała wszystkie swoje rzeczy i poszła do domu swojej córki. Tam została powitana z należnymi jej honorami. Wieczorem córka zauważyła, że matka płacze, zapytała ją, co się stało, a babcia opowiedziała jej tę samą historię – i następnego dnia znów się wyprowadziła. Nie miała innego wyjścia, jak udać się do pasierba.
Był bardziej podekscytowany niż wszystkie inne dzieci. Wieczorem babcia siedziała smutna. -„Mamo, co się stało?” – Synku, ukradli mi wszystkie pieniądze. -“To nic, mamo. Przejdziemy przez to”. Starsza kobieta siedziała przy oknie, wyglądając na zewnątrz, kiedy zobaczyła znak na ogromnym, pięknym domu: „Na sprzedaż”. Staruszka wyszła na zewnątrz, znalazła właściciela domu i zapytała go o cenę.
Okazało się, że dom był wart dokładnie tyle samo, co cena, którą otrzymała za sprzedaż własnego domu. Kupiła dom i wprowadziła się do rodziny pasierba. Kiedy dzieci dowiedziały się, co się stało, zdały sobie sprawę, że babcia po prostu je testuje. Zrozumiały, ale było już za późno.
