Za 1 rok chłopiec залиաився sierota. “„Nic go nie rozgrzeje!”!” powiedziała surowo stara niania. Pracując przez pewien czas w domu dziecka, mogę z przekonaniem powiedzieć, że jest to dość trudna praca. Nie wiem, dlaczego zdecydowałem się tam osiedlić, ponieważ płaczę nad każdym nowym dzieckiem i martwię się o jego los.
Oczywiście mężczyzna jest przeciwny mojej pracy, widząc mój stan emocjonalny, kiedy wracam do domu. Nalega, żebym zrezygnował. I nie mogę tam odejść, bo kto pokocha te dzieci tak, jak ja to robię? W domu dziecka jest wiele niesamowitych historii, ale ta została przeze mnie zapamiętana.
Był już wieczór i dostaliśmy telefon ze szpitala. Powiedzieli, że dzisiaj zostanie nam dostarczony roczny chłopiec. Faktem jest, że jego rodzice mieli wypadek i nie przeżyli, a dziecko pozostało sierotą. Nie miał tu krewnych, więc wysłali nam dziecko. Przywieźli Dimę samochodem policyjnym, dzieciak był bardzo przestraszony i zdezorientowany.
Zauważalne było, że był bardzo zmartwiony, chociaż nie płakał. Oczywiście chłopiec był w szoku. Kiedy Dima został mi przekazany, poczułem, że jego serce wyskoczy teraz z jego piersi. Szepnąłem mu do ucha, żeby się nie bał. W tym momencie spojrzał na mnie i łzy spłynęły mu po policzkach.
Jednak nie było dziecięcego napadu złości, który wszyscy widzieli. Milczał, a łzy spływały po okrągłych policzkach dzieci. Po prostu nie mógł zrozumieć, dokąd poszli jego rodzice i jakie otaczali go nieznajomi. Było mi go bardzo żal, więc zabrałem go na noc do mojego pokoju. Chciałem go uspokoić, przeczytać bajkę.
Kiedy Dima zasnął, we śnie wciąż drżał, a jego serce również waliło. To podniecenie zostało mi przekazane. Widząc, jak trudno jest przystosować się Dimie, zwróciłem na niego większą uwagę.
Czułem, że nadal doświadcza. Przestań za nim biegać! Nic do ogrzania. Nadal musi żyć … jeden. powiedział surowo stara niania. I nie mogę tego zrobić, więc pozwalam jej słowom przejść przez uszy. Gdy tylko nadarzyła się okazja, grałem z Dimą. I wiesz co? Zostałem zwolniony z tego powodu.
A powodem była moja „niekompetencja”.” Okazuje się, że nie można traktować niektórych dzieci w szczególny sposób. Prawdopodobnie nigdy tego nie zrozumiem. To zabawne, że nie mogłem rozstać się z Dimą, więc zaproponowałem, że go adoptuję.
Mężczyzna zgodził się, gdy zobaczył to dziecko na własne oczy. Nie chciałem zostawiać chłopca w tym zimnym miejscu. Więc po raz pierwszy zostałem matką.
