Niedawno Victoria zauważyła, że jej mąż nie spełnił jej prośby, podejrzewała, że jej mąż żartuje i postanowiła się dowiedzieć. Na początku przez dwa dni z rzędu dawała mężowi zadania w domu. Zignorował je lub odmówił, powodując w ten sposób nidozrę, że coś ukrywa. Postanowiła pójść za nim. Rano wysłała dzieci do rodziców męża i przygotowała się: wzięła perukę, ciemne okulary i nowy płaszcz, którego jej mąż jeszcze nie widział. Wyszła z domu, zanim jej mąż raczej odsunął się od wejścia i zaczął na niego czekać. W ciągu 15 minut wyszedł. Victoria po cichu poszła za nim, chowając się za plecami przechodniów.
Zatrzymał się przy wejściu do metra, spojrzał na zegarek, jakby na kogoś czekał. Podeszła do niego piękna kobieta, prawdopodobnie koleżanka. Razem poszli do metra i dotarli do biura. -Wiedziałem! Miałem rację! Ma żonę, dwoje dzieci i… Dobra Vika, trzymaj się pod ręką, – uspokoiła się, – Musimy poczekać, aż wyjdą na lunch. Victoria czekała przy wejściu, a o dwunastej mężczyzna i jego towarzysz opuścili biuro. Poszła za nimi do wejścia do trzypiętrowego domu. Aby tego nie zauważyli, nie powstali po nich. Zaczęła zbliżać się do każdych drzwi i podsłuchiwać, nie było innego wyjścia.
Za drzwiami mieszkania 25 usłyszała głos mężczyzny, którego nie mogła pomylić, bardzo dobrze znał jego barwę i śmiech. Nie chciała po prostu pukać do drzwi, robić skandal i mieć tam końca. postanowiła pom-pom i go pokonać. Zadzwoniła do bliskiej przyjaciółki, poprosiła o telefon do rodziców męża i powiedziała, że kupili nowy dom i chcą ich zaskoczyć, więc powinni przyjść teraz, aby go nie zawstydzić. Przyjaciel doskonale wykonał swoją pracę, odpowiedzieli, że wkrótce przyjdą. Tak było. Victoria nie musiała zbyt długo czekać. Przyjechał luksusowy samochód teścia, teściowa po raz pierwszy wysiadła z samochodu, trzymając duży bukiet kwiatów i ciasto. Dzieci też były z nianią. Weszli do domu, weszli na 3 piętro i zadzwonili do drzwi 25 mieszkań.
Drzwi otworzył ich syn – Gratulacje! – krzyczeli razem. – Mamo? Ojciec? Dlaczego tu jesteś? – powiedział zdziwionym głosem. Victoria śledziła to wszystko, ale w tym momencie postanowiła nie próbować szczęścia i poszła do domu. Wieczorem mężczyzna wrócił. Victoria zachowywała się jak zwykle i nie sprawiała wrażenia, że była na niego bardzo zła. “Jak się masz?” zapytała. -W porządku! a ty jak? Victoria nie odpowiedziała na to pytanie, po prostu dodała: obiad jest gotowy! – Dziękuję kochanie! Jestem dzisiaj taki zmęczony. Miałem ciężki dzień w pracy. Zjem obiad i trochę odpocznę. – Zwykle ukochana, jak sobie życzysz – Victoria ledwo ukrywała iro. Poszedł do kuchni na obiad, a Victoria zaczęła wymyślać „Plan B.”.”
